حرکات بدن او می تواند چیزهای زیادی را درباره ی او فاش کند.در ادامه درباره ی نشانه های رفتاری ای صحبت خواهیم کرد که از بی تفاوت نبودن یک شخص به شما حکایت دارند. اما به خاطر داشته باشید که این نشانه ها لزوماً به معنای عاشقانه بودن احساس آن شخص نسبت به شما نیستند.
اگر کسی جلوی شما راه می رود، از نقطه نظر روانشناختی بدان معنی است که او به فقط به خودش اهمیت می دهد و علاقه ی چندانی به شما ندارد. اگر کسی پشت شما راه می رود، احتمالاً از شما خوش شان می آید. اما اگر کنار شما و با همان سرعت شما راه می رود، این نشانه ای قطعی است و می گوید که این شخص از شما خوشش می آید.
بسیاری از افراد از کسانی که از آن ها خوش شان می آید تعریف و تمجید نمی کنند، آن هم به یک دلیل ساده: آن ها فکر می کنند شما آنقدر بی عیب و نقص هستید که لازم نیست این نکته را به شما یادآوری کنند.به همین خاطر وقتی هم که از شما تعریفی می کنند، تعریف و تمجیدشان زورکی و حتی ریاکارانه به نظر می رسد. آن شخص فکر می کند که شما به خوبی خودتان واقفید، به همین خاطر احساس راحتی نمی کند و همین باعث می شود حرف های بی معنی بزند
وقتی کسی از شخصی که با او در حال صحبت است خوشش نمی آید، به طور ناخودگاه چشم های خود را می بندد. پلک ها مانند نوعی مانع عمل می کنند که به دیده نشدن آن شخص کمک می کنند. اما اگر کسی از شما خوشش بیاید کمتر پلک می زند.
آدم ها به طور ناخودآگاه دوست دارند به کسانی که از آن ها خوش شان می آید از نظر فیزیکی نزدیک تر شوند و برعکس، از کسانی که از آن ها خوش شان نمی آید فاصله می گیرند. این الگوی رفتاری به میل ما برای حفظ قلمروی شخصی مان از «شکارچیان» برمی گردد، امری که در دوران زندگی بشر اولیه وجود داشت.نشانه هایی مثل خم کردن سرتان به سمت یک شخص یا روی خود را به سمت او کردن نشان می دهد که شما نسبت به کسی که با او در حال صحبت هستید بی تفاوت نیستید.
مردها وقتی با زنی صحبت می کنند که از او خوشش شان می آید، ناخودآگاه پشت شان را صاف نگه می دارند یا حتی کمی خم می کنند. آن ها با این کار به نوعی خصوصیات برجسته ی ظاهری خود را به رخ می کشند و قدشان کمی بلندتر می شود. اما در نگاه اول ممکن است اینطور به نظر برسد که سعی دارند از شما فاصله بگیرند.
وقتی با کسی که از او خوش تان می آید سلام و احوالپرسی می کنید بی اختیار ابروهای خود را بالا می برید. هر چه از کسی بیشتر خوش تان بیاید، ابروهایتان بالاتر می رود. اما این حرکت چندان محسوس نیست و ممکن است به چشم نیاید.
یک از نشانه های قطعی در زبان بدن، جهتی است که پاها رو به آن قرار می گیرند. اگر کسی با شخصی در حال صحبت باشد، اما پاهای او به سمت شما باشد، یعنی او به طور ناخودآگاه دوست دارد توجه شما را جلب کند. جالب آنکه این نشانه معمولاً همان ابتدا بروز می کند؛ یعنی شخص اول پاهای خود را به سمت کسی که از او خوشش می آید می گیرد و تازه بعد از آن است که دیگر نشانه های همدلی را از خود بروز می دهد.
ما آدم ها وقتی با کسی که از او خوشمان می آید ارتباط برقرار می کنیم، سعی می کنیم همه ی موانع فیزیکی ای که میان ما قرار دارد را از سر راه برداریم. البته عکس این مسأله هم صدق می کند. این موانع می توانند هر شیئی مثل لیوان، بشقاب، کیف و بالش باشد.برای مثال، اگر کسی لیوان خود را میان خود و شما قرار دهد، احتمالاً هیچ علاقه یا دوستی ای میان شما وجود ندارد. یا اگر زنی هنگام صحبت با مردی کیفش را جلوی خود بگیرد، به احتمال زیاد بیش از این به مرد نزدیک نخواهد شد.